Lowietje en Sofietje
Lowietje en Sofietje. Op een dag toen ik Faithje en alle katjes bij opaatje ging voeren dacht ik puppy geluiden uit de schuur /stal bij opaatje te horen. Maar heel even en toen was het weer stil. Dus ik vroeg opaatje of hij puppy’s had? Faithje heb ik laten steriliseren en was daarvoor ook niet zwanger dus daar kon het niet van zijn.
Nee hoor zei opaatje. Ik weet van niets. Maar hij deed verdacht, beetje zenuwachtig.
Daarna hoorde ik een poosje niets tot ik een aantal dagen later aan kwam rijden en er dus toch twee pups op me af gelopen kwamen. De zwarte (Sofietje) met puppy schurft en de ander (Lowietje) leek aardig in orde. Oh nee. Ik naar Opa, wat is dit nou dan weer? Ja hij durfde ze niet aan mij te laten zien eerder want hij was bang dat ik boos werd omdat ik net alles onder controle had bij hem na alle dieren en faithje te hebben laten castreren.
Hij zou ze van de buurman gered hebben. De buurman zijn teefje had 4 pups, 2 waren al overleden, geen zorg, geen fatsoenlijk eten en buurman kijkt er niet naar om. Deze twee kwamen op Opaatjes erf en toen heeft hij ze gauw in de schuur gestopt en gedacht dat ik ze wel kon helpen en de buurman denkt nu dat ze dood zijn en boeit hem ook niet zegt hij.
Tja, wat nu… nou helpen dan maar, eerst met fatsoenlijke voeding, ontwormen en hulp voor de schurft etc. etc. en later zien we wel verder.
Faithje kon haar geluk niet op. Eindelijk had ze twee eigen vriendjes die met haar spelen en slapen en eten. Ze ontfermde zich over hen als hun moeder.  Voor haar was ik blij maar jongens, weer een zorg bij en opaatje moet eerder terug in dieren i.p.v. meer dieren. Even ging alles goed tot eerst lowietje beetje ziekjes werd, gelijk actie ondernomen en na redelijk intensieve zorg leek hij op te knappen. En net toen ik opgelucht adem kon halen omdat Lowietje weer sterk en gezond leek, begon Sofietje. Natuurlijk gelijk zelfde behandeling gestart maar wat bij Lowietje aardig snel aansloeg, gebeurde het tegenovergestelde met Sofietje. In 1 dag stortte Sofietje finaal in. Zaterdags was ze nog niet helemaal fit maar niets om echt wakker van te liggen. Toen ik een dag later op Zondag kwam voeren lag ze pal in de zon in het hooi met haar ogen en bek open maar verder apathisch, haar voetjes al koud en toen ik haar oppakte was ze stijf. Ze gaf niets mee en leek echt op sterven na dood. Ik ben direct met spoed naar emergency animal hospital 1,5 uur verderop gereden en maar hopen en bidden dat ze het zou redden tot daar.
Daar meteen actie, bloed testen, geen Pravo ( thank god) geen leishmania, geen erhlichia, geen anasplasmose maar wel ernstig uitgedroogd, bloedarmoede en gewoon zwaar ziektebeeld. Ze moest blijven uiteraard. Aan infuus met medicatie en vocht, en dan hopen dat ze het overwint. 6 dagen heeft ze gevochten in het ziekenhuis maar ze heeft het overwonnen. Ik mocht haar halen na 6 dagen en weer herenigen met haar broertje Lowietje en haar stiefmoeder Faithje die zielsgelukkig waren Inmiddels zijn Lowietje en Sofietje sterke, gezonde en jonge, springlevende puber hondjes, uiteraard ook gesteriliseerd en gecastreerd en dolgelukkig samen met Faithje..
 
Sofietje is gesponsord door Mw ATB Veerman, Bedankt voor je steun!